Historische momentopnames

(12-02-2013)

Maandag 11 februari 2013

11.30

Een bijeenkomst in de bar van de Buitenlandse Persvereniging in Rome over de aanstaande verkiezingen. In een verre hoek staat een TV, geluidloos afgestemd op een nieuwszender.

11.46

Opeens verschijnt een brede oranjerode band door het beeld. Met moeite is te lezen wat erop staat. ANSA - paus treedt af op 28/2

Ik kijk nog eens en nog eens. Zie dezelfde band op de ANSA-app op mijn telefoon. Ik stoot mijn Canadese collega aan: 'Heb je dit gezien?' Terwijl ze naar haar bril zoekt, begint mijn telefoon te rinkelen.

12.00

Eerste live-gesprek met het Journaal in de gang tussen de boekenkasten. Wat was Benedictus voor paus? Hij is, was, is.

Het circus barst los en de regen stroomt met bakken naar beneden.

20.33

Na het Achtuurjournaal is het Sint-Pietersplein bijna leeg. Een cameraploeg ondervraagt een kleumende toerist. De regen stroomt net zo hard als het water uit de fonteinen. In het pauselijk appartement zijn de lichten nog aan.

Volgens de kranten huilde Benedictus toen hij weer in de beslotenheid van zijn kamers was. Net als Michel Piccoli in Habemus Papam. De paus die geen paus meer wilde zijn.

Dinsdag 12 februari - the day after

12.00

Persconferentie in de perszaal van de Heilige Stoel. De woordvoerder is rustig en gestresst tegelijk. Voor het eerst erkent hij dat de paus een peacemaker heeft. Peacemaker. Dat wilde Benedictus zijn, maar binnen zijn eigen Curie en Kerk is het niet gelukt.

Leraar, dat wel. Met een laatste meesterlijke les. Het pausschap is geen sacrale roeping, het is een ambt. Je kunt het neerleggen. De paus is gewoon een mens.